Remi Labarre |
Byłam odrębna.
Była to twardość i odrębność skały,
ale każdy kto przeszedł,
zostawił ślad na mojej skórze.
Przechodniu,
wbij nóż jeszcze jeden.
Już wszystkie miejsca są porysowane,
możesz jeszcze przeciąć ich porysowania.
Ja – jestem już nie skała – sieć gęstniejąca,
lustro dla nóg po mnie idących
ciągle i ciągle…
Ciskajcie wasze noże!
Otwieram przestrzeń
na wielką bezbolesność
na – WSZYSTKOŚĆ –
– minus.
Erna Rosenstein
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz