Zawsze kochałem, kocham dziś tak samo,
Z dnia na dzień kochał będę coraz mocniej
Słodkie wspomnienie, dokąd wraca za mną
Płacz, kiedy miłość serce gnębić pocznie.
I postanawiam kochać każdą chwilę,
Która mi błahe sprawy odsuwała.
I tę najwięcej, com jej winien tyle,
Bo z jej natchnienia chciałbym dobrze działać.
Kto kiedy widział, aby tyle rzeczy
Mogło na serce moje naraz natrzeć?
Bólu najdroższy! Ty mnie z ran wyleczysz.
Miłości, z jakąż mnie siłą hartujesz!
W pragnieniu rośnie nadzieja: inaczej
Zginąłbym teraz, gdy smak życia czuję.
Francesco Petrarca
przełożył Jalu Kurek
Ja niestety też... ale dobrze, że zrobiłam tu ten włam...
OdpowiedzUsuńZapraszam więc na jak najczęstsze włamy
OdpowiedzUsuńi bardzo serdecznie pozdrawiam:)