"Aby się wypełniło Pismo, rzekł: Pragnę"
Błądząc, kamieniejąc. (Ale zdarzy się, że wysłucham
ostatnich słów Haydna: usłyszę Cię, Boże.)
Dziecko nuci, szuka melodii, milknie, słucha
własnego serca.
Ale zdarzyło się, że zobaczyłem jak nikniesz, rozsypujesz się,
jak połyka Cię wiatr. Wypełniasz swoją przeszłością i przyszłością
odpychające Cię godziny.
(Milcząc, błądząc.)
Gdy on w jasnowidzącym oratorium unicestwia
(śmierć.)
Jan Polkowski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz