zawieszona
między oknem drugiego piętra
- a płytą chodnika.
Rozrywana przez przyloty
- i odloty ptaków.
Wpatrzona w czas
zamarły
między dużą a małą wskazówką
nie nakręconego zegara.
Kimże ty jesteś,
gdy pytasz,
która strona liścia jest prawdziwa,
gdy nie umiesz otworzyć
cudzej myśli -
by wejść do wnętrza.
Kolekcjonerko odwrotności
przywiązana
do zimnego słupa powietrza.
Helena Raszka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz