Albrecht Dürer - Młody zając - 1502 |
za twoją wrodzoną dezorientacją
Przyjedź do mnie
jestem w stanie nakarmić cię światem
wyuczyć relacji jakie zachodzą między ludźmi
W zamian wezmę błahostkę
szczerość
która spali za sobą wszystkie skóry
Odrzucisz odpustowe tęczówki
i będziesz dla mnie pracował
żółtymi plamkami
Oduczę cię gestów obrony
i będziesz ręce układał wyłącznie w oddanie
Aż staniesz się notorycznym szczerościomanem
i buchnie fetor od rozkładającej się tajemnicy
Wtedy zakończę badania
nad układem szczerości człowieka
a ciebie zamknę w białym pokoju
żebyś się wreszcie domyślił
do czego ludziom służą klamki
Anna Janko
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz