Jak zatrzymać tę chwilę
Jak zatrzymać tę chwilę jesienną -
plamę słońca na słot długim paśmie -
te ostatnie motyle przede mną
na tej róży ostatniej, co gaśnie?
Jak? Jak?
Jak zatrzymać chwilę tę?
Jak jej nie dać odejść w mgłę?
Jak jej nie dać odejść w mgłę?
W mgłę?
Jak zatrzymać ten zegar w pół kroku,
co mu jest cichym świerszcz sekundnikiem?
Jak zatrzymać ten pośpiech obłoków
i ten wyraz twych oczu, nim zniknie?
Jak? Jak?
Jak zatrzymać wszystko to?
Nie dać, żeby zaszło mgłą -
nie dać, żeby zaszło mgłą -
mgłą?
Jak zapobiec odejściu tej chwili,
która z odejść się składa aż tylu?
Chyba tylko tę furtkę uchylić
i przez furtkę tę odejść z tą chwilą.
Tak, tak-
wraz z jesienną chwilą tą -
odejść, zasnuć siebie mgłą -
odejść, zasnuć siebie mgłą -
mgłą.
Jeremi Przybora
nie zatrzymam tej chwili ,bo ulotna jest jak trzepot skrzydeł ptaka ,tak wiele pytań ,tak mało odpowiedzi ,ale jeszcze nie czas zasnuć siebie mgłą ... a na wiosnę trzeba furtkę uchylić .wszystko stanie się radosne ...
OdpowiedzUsuńPrzepięknie!
OdpowiedzUsuń:)
Wierzysz w swe ostatnie zdanie?
Jeśli tak, to jesteś szczęściarą/szczęściarzem... Zazdroszczę i trzymam kciuki za spełnienie:)
Wybacz, ale dla mnie mgła jest realniejsza.
Pozdrawiam:)
ta ostatnia refleksja chyba jest bardziej pod wpływem Leśmiana ... . wiosna ....kocham wiosnę za szczerą radość budzenia wszystkiego do życia ,za światło i wyrazistość kolorów .
OdpowiedzUsuńmgła ...unosi się lub opada , a kształty przybierają wtedy właściwą formę ... . pozdrawiam serdecznie.
wraz z jesienną chwilą tą -
OdpowiedzUsuńodejść, zasnuć siebie mgłą -
odejść, zasnuć siebie mgłą -
mgłą.
Pozdrawiam:)
To było tak: w ciemności nocy
OdpowiedzUsuńZ gałązki wylazł żywy pączek.
Rozklejał się, ptakami kwiląc;
O świcie - westchnął. To był początek.
pozdrawiam
Bezimiennego cię rozdwaja
OdpowiedzUsuńW dwa cudy jedna twórcza siła,
I drży pod tobą niespokojna
Gałązka, która się powiła.
Wiec kto? wiec jak? Zawiało chłodem.
Czy ptak? czy kwiat? I gwar zamiera,
I rozpaczliwy strach istnienia,
W struchlałym sercu świata wzbiera.
Wtedy zerwałem go z gałęzi
Jak pierworodny owoc z drzewa:
I bardzo słodką wonią dyszy,
I bardzo smutne wiersze śpiewa.
Pozdrawiam:)
Trwałość czym jest na świecie trwałość
OdpowiedzUsuńtym czym brzęczenie kastanietów
i w wieczne nie oblecze ciało
nic na tej ziemi dłoń niczyja
i dla kilofów i poetów
wszystko co piękne jest przemija
Wszystko co piękne jest przemija
wszystko co piękne jest zostaje
Choć nawet czas i ten przeminie
ludzie okrzyki drzewa burze
śmieszne materie nieulękłe
zwierzęta kwiaty na polanie
wszystko przemija co jest piękne
wszystko co piękne jest zostaje
Śmieszne materie nieulękłe
zwierzęta kwiaty na polanie
wszystko przemija co jest piękne
wszystko co piękne jest ...
pozdrawiam
Dziękuję:* Dzisiaj to wkleję:)
UsuńPozdrawiam