pomiń człowieka w pięknym obrazie
ażebyś łzy, których każdy się domaga,
pominąć mógł; pomiń wszelki ślad człowieka:
niech droga nie kojarzy się z mocnym krokiem, pole z chlebem
las z domem i szafą, kamień ze ścianą
źródło z napojem, a staw jezioro i morze
z pływakiem, łodzią, wiosłem, żaglem, rejsem
skała ze wspinaczami, chmurka
z walczącymi z burzą, skrawek nieba
ze spojrzeniem w górę, samolotem, rakietą - niech nic
nie kojarzy się z niczym; tylko biel z bielą
czerń z czernią, czerwień z czerwienią, krągłe z krągłym
prosta z prostą niech będzie kojarzona;
a wtedy będzie uzdrowiona dusza moja.
Ernst Jandl
przełożył Krzysztof Jachimczak
Szanowni Państwo, poszukuje tłumaczenia wiersza Ernsta Jandla pt. "my own song". Czy mogą mi Państwo pomóc? pozdrawiam. Grażyna
OdpowiedzUsuń