1
tak żyj
jakbyś pozostawiał trwały ślad
na zdarzeniach ludziach
i na tym czego doświadczasz
na co wpływasz
co zniekształcasz
pieczętując odbiciem
słów i czynów
i jakby każdy z odcisków
był ostateczny
nie do zdarcia
nie do starcia
jeden odciskał się na drugim
drugi na trzecim
i tak w nieskończoność
wszystko odciskało się
na wszystkim
każdy czyn
wypowiedziane słowo
i jakby na samym końcu
przeistaczało się
w skamielinę skrzydeł motyla
na łubku węgla
na kamieniu
na Palimpseście Wszechświata
2
jakby
kamyki obrazy którymi
czasem nas obrzucają
miały
spaść po czasie
na głowy obrzucających
a rozsiewane
słowa
nadziei
rzeczywiście
miały przyfrunąć z powrotem
z gałązkami oliwnymi świateł w dziobkach
tak potrzebnymi
nam
brodzącym w labiryntach ciemni
Józef Baran
PS. Dziękuję:)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz