Michael Parkes - Leda II |
Więc jakże unieść nam zasłonę nieba ciężką?
Nie starczy sił…
Wciąż las ten sam ponad tą samą ścieżką
Będzie się wił.
W głębi jedyne – jedyne umieścił
Pytanie Bóg.
O, gdybyś chociaż odpowiedzieć pieśnią
Łabędzią mógł!
Świat cały stoi zastygłą tęsknotą
Jak w pierwszy dzień.
Dusza samotna i przed sobą oto
Widzi swój cień.
Włodzimierz Sołowjow
przełożył Adam Ważyk
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz