Więc jakże unieść nam zasłonę nieba ciężką - Włodzimierz Sołowjow

Michael Parkes - Leda II
***

Więc jakże unieść nam zasłonę nieba ciężką?
Nie starczy sił…
Wciąż las ten sam ponad tą samą ścieżką
Będzie się wił.

W głębi jedyne – jedyne umieścił
Pytanie Bóg.
O, gdybyś chociaż odpowiedzieć pieśnią
Łabędzią mógł!

Świat cały stoi zastygłą tęsknotą
Jak w pierwszy dzień.
Dusza samotna i przed sobą oto
Widzi swój cień.

Włodzimierz Sołowjow
przełożył Adam Ważyk

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz