Igor Mitoraj - Pompeoani III |
piszę ten wiersz
zmęczony
i w sobie pochylon
piszę ten wiersz pamiętnik
ogryzmolony
i sobie niechętny
ogryzmolony nazwiskami
zmarłych i tych co żyją
rzeźbę ogląda się w zmiennym świetle
w przestrzeni otwartej lub zamkniętej, w muzeum,
w parku, na ulicy, na cmentarzu -
wiersz Norwida i czyta się i ogląda... ogląda czytając
po cichu i czytając na głos... lecz o rzeźbie można mówić
jak o przedmiocie
czego wiersz nie potrzebuje
i nie znosi
rzeźba milczy i obraz milczy poezja mówi
mówi i wzrusza... rzeźby można dotknąć... wiersza nie...
rzeźbę można objąć, a nawet pocałować
kiedy nie patrzą ludzie
Tadeusz Różewicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz