Wejdź - Robert Frost

Wejdź

Stanąłem na skraju lasu:
Drozd śpiewał. Za tym progiem
Zmrok zewnętrzny się stawał
Wewnętrznym mrokiem.

Zbyt ciemno było w gęstwinie,
By fruwać z gałęzi na gałąź:
Śpiew - już tylko tym jednym
Ptak mógł się zająć.

Z blasku zachodu słońca
Przetrwało pasemko cienkie
W ptasim głosie - dość, by po ciemku
Skończyć piosenkę.

Przez mrok leśnych kolumnad
Płynęła muzyka drozda,
Prawie wezwanie: wejdź w ciemność,
Gdzie ból i groźba.

Nie, ja chciałem wpatrywać się w gwiazdy
Ku ciemności odwrócony tyłem.
Nie wszedłbym nawet naprawdę
Proszony; a nie byłem.

Robert Frost
przełożył Stanisław Barańczak