Uśmiechasz się z studziennej głębi moich snów -
Wykwita ku mnie, z otchłani dookolnych, uśmiech twój -
W zaklętym uśmiechu twego kole stoję niema -
Na dnie mej duszy leży, jak słońce w jeziorze -
Otchłani jestem dziecko: czarnej, smutnej;
W niebie szczęśliwym nie umiem kochać słońca.
Kocham słońce w jeziora mrocznej głębinie -
Uśmiech Twój -
Maria Komornicka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz