 |
| Piotr Urbanek - Odys trojański |
Swojej Itaki nie odnajdziesz tutaj,
wśród snu trzęsawisk i zamglonych bagien,
wśród mgieł poezja półsnu wilkołakiem
w sonetu butach.
Logiki dzięcioł znowu w mózgu stuka,
by zachowywać w sonecie powagę,
a słowo stoi w kącie półsnu nagie
w przyciasnych butach
dźwięku i rytmu. W metaforze szukaj
snu dopełnienia, tu dojrzysz Itakę
poezji, tutaj bywa gwiazdy światłem
w olśnienia lustrach.
Od snu trzęsawisk aż po gwiazdy światło
droga przez mękę. Cóż za śliczny patos.
Adam Kawa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz