***
Usnąć. Usnąć. Usnąć. Usnąć
W noc bez celu i rachuby
I z gliniastą ziemią tłustą
Niezniszczalne zawrzeć śluby.
A nad ranem obudzony,
Ciężki sen spędzając z powiek,
Przez krzyk orła, charkot wrony
Słuchać, jak się krząta człowiek.
Śmierć dla próby. Sen dla próby.
Dzień nadchodzi. Mara pryska.
Jeszcze skrzypi powróz gruby
I połyska pętla śliska.
Paweł Hertz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz