Nie zabije mnie robota,
nędza nie przyszpili,
stryczek szyi nie omota,
skończę na syfilis.
Nie umrę przy dziwce fajnej
czy na dróg rozstaju,
wykituję najzwyczajniej,
chcąc nie chcąc, w szpitalu.
Nie zdołałem w życiu zyskać
czułości niczyjej.
Tylko siwa zakonnica
oczy mi zakryje.
Nad mym ścierwem zmarszczy klaun
twarz w maskę żałości:
„Skonał tu lubieżny faun, ofiara miłości”.
František Gellner
przełożył Adam Włodek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz