Monolog tancerki
Teraz jestem kwiatem.
Za chwilę będę kaskadą.
Sekretny ptak dyryguje lotem
Moich stóp zwiewnych na estradzie.
Jeśli nawet pod baletkami
Jest świat stabilny, ja nic o tym nie wiem.
Czy zrozumiecie, jeśli powiem,
Że krople potu są dla mnie cenniejsze
Niż naszyjnik z pereł?
Teraz się iskrzę płomieniem
Gdy znów jestem sobą,
Gdy ustaje muzyka
I widzę innych, którzy są dla mnie lustrem,
Wzdrygam się na myśl, że byłam kwiatem,
Że byłam kaskadą, że byłam ogniem.
Juan Manuel Roca
przełożyła Krystyna Rodowska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz