Rozśpiewałabym się w głos,
Jak ta wilga, jak ten kos,
W bożej pustce, w bożej ciszy
I niech jeno las mnie słyszy.
Rozśpiewałabym się w głos,
Pośród sosen, pośród brzoz,
Po zielonej mchów rozścieli,
byle ludzie nie słyszeli…
Śpiewałabym także im,
To, co czuję, to, co wiem.
Gdyby ludzie byli tacy,
Jako drzewa, jako ptacy.
Rozśpiewałabym się w głos,
Jak ta wilga, jak ten kos.
Maryla Wolska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz