A smak jej grzybny korzenny gorczyczny
suchość skóry zwiotczałej
konsystencji wrzosu
spalonego tęsknotą
w słonecznym pustkowiu
A wilgoć z aksamitnych
ogórkowych pleśni
a zapach rozgrzanego zwierzęcia
podszyty kadzidlanym oparem
rozłupanym wnętrzem nasiennym
Barwy jej są z rozdarcia
z goryczy i krzyku
z ucieczki, lisa w zygzak
przez zarośla suche
z łopotu nieba
o wietrznym zachodzie
A głos jej
kamień czarnoskrzydły w locie
raniący chmury
i tonący w głębi.
Anna Zelenay
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz