 |
Ty się nazywać tak miękko jak orzech
ciebie wymówić niekiedy
przez usta i zęby
nie można
A zawsze myślałem i wierzę
smukłość ode mnie początek
szyja - tulipan i piękni złodzieje
ode mnie
Ty się chyba w smuklejszych naczyniach
narodzić a teraz zamykasz
i jeszcze każesz z mojej włóczęgi
złote złoto
*
Modliłem się nigdy a jeśli to czysto
dla samej magii do siebie samego
nigdy o chleb ni o daktyle lub mleko
Po mojej stronie nie było nic prócz fatum
a książę ten rzymski nie tyle co hojny
nazywał mnie - Piękna Egzystencja
Edward Stachura
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz