Rubens - Apollo i Dafne - 1636 |
(Trzy mity)
Na próżno mi umykasz. W lesie cię doścignę,
Przy źródle śpiewającym przeźroczystym fletem,
I nim zdyszany biegiem w cieniu drzew ostygnę,
Boskim ramieniem ścigłą kochankę opletę.
Nie trwóż się. Nie uciekaj! Zatrzymaj się, dziewko!
Umiłowana moja, zbądź wstydu i lęku,
Już po tropie twym biję ziemię stopą krewką…
Mam cię…
I tylko liście lauru ślizgają się w ręku.
Władysław Sebyła
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz