Gdziekolwiek jesteś, chciałbyś odejść precz,
Aby gdzie indziej być tej samej chwili,
Rojąc, że w jutrznię los twój się przechyli,
Na innym miejscu...To codzienna rzecz!..
Gdziekolwiek jesteś, chciałbyś odejść w dal
Bo wiesz, że nigdzie nie jest miejsce Twoje.
I płyniesz, zawsze rozdarty na dwoje,
Bo płyniesz zawsze do nie swoich fal.
Gdziekolwiek jesteś, chciałbyś iść gdzie bądź,
Gdzie ciebie nie ma, bo gdzie ciebie nie ma,
Nie ma tych smutków – i twa rozpacz niema
Już cię nie trwoży... Dalej, wiosło trąć!
Gdziekolwiek jesteś, zawsze dążysz tam,
Gdzie cię już nigdy i nigdzie nie będzie.
Boś tam u siebie – i zawsze i wszędzie,
Boś tam u siebie, u wieczności bram.
Antoni Lange
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz