Niepokój - Dora Gabe

Niepokój

Drga świerszczy śpiewanie,
tańczą młode drzewka
wiatrem przeginane.

Noc niespokojna.

Okiennice otwarte trzaskają
i straszą mnie.
Czuję, jak ziemia się kręci,
jak mrówka nie ustaje.

Kiedy one spoczną?
Kiedy?
„Nie wzruszaj się” – mówię sercu.
„Nie ma odpoczynku” – ono mi odpowiada.

Czemu nie wstrzymują się gwiazdy w swym biegu?
Czy także i one nie mogą świecić
spokojnie i szczęśliwie,
a wciąż drgają i drgają...

Dora Gabe
tłum. Jan Zych

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz