 |
| Prosper d'Epinay |
Wysączmy trzykroć czary na cześć twą, wieczorze, —
Bowiem wszelaki smutek lepszy jest od nudy.
Już noc roztacza skrzydła szeroko na morze,
Na morze barwy rzezi, łun i szałów złudy,
Wysączmy trzykroć czarę na śmierć Bachusową,
I wieków, które ponoć gdzieś żyły, niestety!
Widzieliśmy, jak płynął przez noc księżycową
Stary brzuch boga winnic w zgniłych falach Lety.
Wysączmy trzykroć czarę za serca, otrute
Wiekiem ohydnym ponad wszystkie! Zrośmy szałem
Życie drogim a nudnym morałem okute,
A które, dzięki winu do cna przepomniałem.
Wysączmy krew serc naszych w szpad trzykrotnym ruchu,
I niechaj noc na ciała dostojnie nam legnie,
I niechaj się serc wino ze krwią winnic zbiegnie,
Bowiem się wstyd żywota zbyt nam rozrósł w duchu.
Oskar Miłosz
przełożyła Bronisława Ostrowska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz