Siedzą na ławce i patrzą sobie w oczy - Jean-Michel Maulpoix

Siedzą na ławce i patrzą sobie w oczy

Siedzą na ławce i patrzą sobie w oczy, urzeczeni. Trzymają się za ręce, zwilgotniałe w uścisku. Głaszczą się po włosach, muskają rozchylonymi wargami, zaciskając przy tym powieki, jakby każde z nich chciało całować to drugie własnym wnętrzem. Zapuszczają się daleko poza rejon słów.
A później, w restauracji, przy zapalonej świecy, opowiadają sobie różne historie, w których jest mowa o morzu, o białym domu pośród winnic, o śniegu, o zapachach, o pamięci świata, którą przeglądają niezmordowanie, jak jesienny katalog ciepłych ubrań i zabawek.

Jean-Michel Maulpoix
tłum. Krystyna Rodowska