Sur le pont d'Avignion
Ten wiersz jest żyłką słoneczną na ścianie
jak fotografia wszystkich wiosen.
Kantyczki deszczu wam przyniosę -
wyblakłe nutki w nieba dzwon
jak wody wiatrem oddychanie.
Tańczą panowie niewidzialni
"na moście w Awinion".
Zielone, staroświeckie granie
jak anemiczne pączki ciszy.
Odetchnij drzewem, to usłyszysz
jak promień - naprężony ton,
jak na najcieńszej wiatru gamie
tańczą liściaste suknie panien
"na moście w Awinion".
W drzewach, w zielonych okien ramie
przez widma miast - srebrzysty gotyk.
Wirują ptaki płowozłote
jak lutnie, co uciekły z rąk.
W lasach zielonych - białe łanie
uchodzą w coraz cichszy taniec.
Tańczą panowie, tańczą panie
"na moście w Awinion".
Krzysztof Kamil Baczyński
 |
| Litografia z 1736 roku z tekstem piosenki "Sur le pont d'Avignon" |
Kocham, kocham, kocham, KOOOOOOOOOOOCHAM DEMARCZYK!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
OdpowiedzUsuńJa też!:) Ale właśnie ten post plus odpowiedź na inny Asowi Karowemu, stały się iskrą zapalną do tego, żebym w końcu odważyła się wyjąć mój drugi (na szczęście ostatni:))) blog, czyli "Moją Ostoję" i zacząć odbudowywać pozostałe po nim ruiny i zgliszcza. Zostało go około 5-7%, a zawsze był moim drugim oczkiem w głowie. Czytelników zaś pierwszym:))
UsuńJego rekonstrukcja, nie mówiąc już o rozbudowie, jest bardzo praco- i czasochłonna, bo tam muszę sama pisać posty, a nie tylko wklejać, bądź przepisywać jak czynię to z wierszami.
Dlatego ostatnio jestem taka milcząco-nieobecna - wybacz:*** Ale naprawdę już mi coraz dotkliwiej zaczęło brakować tamtego bloga... No i niestety czasu na to przedsięwzięcie... Myślę sobie jednak, że powolutku, powolutku powinno mi się to udać.
Tak więc trzymaj za mnie kciuki, bo przyrzekam Ci solennie, że Ewy Demarczyk tam również nie zabraknie:)
Mam jeszcze adres w zakładkach ;p Zajrzę. Zazdroszczę umiejętności redagowania takich tekstów. Mi to nigdy nie wychodziło.
Usuń