Akordeonista - Michel Emer

Akordeonista

Sprzedajna śliczna panna

ulicy szlifuje bruk

Niejeden gość od rana

przestąpił przez jej próg

Lecz gdy czas pracy minie

Gdy zbierze dolę swą

to biegnie tam skąd płynie

harmonii czysty ton

Tam jest jej port, jej przystań

i lek, co leczy z ran

Jej akordeonista

co gra do tańca tam.

Znowu brzmi piosnka ta

Akordeon ją gra

Melodyjka już płynie w świat czysta

Biedne serce już drży

bo spełniają się sny

bo jej facet to przecież artysta

Ona patrzy jak on

czuły wygrywa ton

delikatnie klawiszy dotyka

Ona wsłucha się w grę

i zatańczy bo wie

miłość jest zawsze tam gdzie muzyka.

Dziewczyna dziś się smuci,

bo dziś chłopca jej na front

wysłali, lecz on wróci.

Tak, ona czuje to.

Więc będzie na interes

odkładać grosz, by tam

jej facet był kasjerem,

a ona zaś "Madamme".

A kiedy już nad ranem

klienci pójdą spać,

on wtedy — tylko dla niej —

jak dawniej będzie grać.

Znowu brzmi piosnka ta.

Akordeon ją gra,

Melodyjka znów płynie w świat czysta.

Biedne serce znów drży,

wraca smak dawnych dni,

bo jej facet to przecież artysta.

Ona patrzy, jak on

czuły wygrywa ton,

delikatnie klawiszy dotyka.

Ona wsłucha się w grę

i zatańczy, bo wie

miłość jest zawsze tam gdzie muzyka.

Sprzedajna panna śliczna

ma dzisiaj w oczach łzy.

Jej akordeonista

nie zagra więcej nic.

Bo kiedy w jej alkowie

był klient ten, czy ów,

on z wielką dziurą w głowie

w okopu zapadł rów.

Lecz akordeon przecież

nie będzie w kącie stać.

Artystów nie brak w świecie,

co też potrafią grać.

Znowu brzmi piosnka ta

Akordeon znów gra...

Biedne serce znów drży

Wraca smak tamtych dni...

lecz to miłość, nie on

czuły wygrywa ton

niewidzialnie klawiszy dotyka.

Ona wsłucha się w grę

i zatańczy, bo wie:

Śmierć jest tam, gdzie się kończy

muzyka.

Michel Emer

przekład Andrzej Ozga