Włodzimierz Tetmajer - Żniwa - 1902 |
Kłosami złota już chwieje
Wiatr — płochy los,
Gdy jeden się chyli z trwogi,
Drży drugi kłos.
Tak jakby przeczucia miały,
Że bliski sierp —
Kwiatów i zbóż złocisty łan
Zadrżał i ścierpł.
Martin Greif
przełożył Zenon Waśniewski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz