Wołaj mnie, miły, wołaj mnie głośniej!
Nie daj twej miłej dłużej stać w oknie!
W starych platanów alei
już się wieczór nie gnieździ:
tylko pustka się ściele.
A jeśli do mnie nocą nie przyjdziesz,
by mnie ogarnąć swym głosem,
wtedy z rąk mych własnych się wymknę,
aby się rozlać, by się zapodziać
w ciemnego błękitu ogrodzie...
Rainer Maria Rilke
przełożył Andrzej Lam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz