 |
| Iwan Kramski - 1873 |
Dawniej myślałem, chwilo mała,
Że oddam życie za rozkosze,
Lecz nie wie głupi włóczypała,
Jak cenne jego biedne grosze.
I oto inne dni nastały:
Pod wargą moją legły zmarszczki,
Minuty moje podrożały,
Dziś jestem skąpszy, bo już starszy.
I wiele widzę i rozumiem.
Na głowie mojej biel siwizny
i obrót gwiazd uchwycić umiem,
I słyszę rozrost trawy żyzny;
I szept, którego nie słyszycie,
I jakiś promień światła cichy
Wciąż wzbogacają moje życie
I doświadczenie błędnej Psychy.
Teraz nie skrzywdzę się, bo widzę
Mą starość — zbieram więc cierpliwie
To, czego tkliwie nienawidzę
I to, co kocham tak zjadliwie.
Władysław Chodasiewicz
przełożył Włodzimierz Słobodnik
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz