trzeba uśpić
ten wiersz
filozofować
zanim zacznie
rozglądać się dokoła
za komplementami
stwór
powołany do życia
w chwili zapomnienia
-----
uczulony na słówka
spojrzenia
szuka ratunku
u kamienia
filozoficznego
przechodniu przyspiesz kroku
nie podnoś tego kamienia
tam się wierszyk biały
nagi
przemienia
w ciało
popioły
Tadeusz Różewicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz