siedzą na dwóch przeciwległych
brzegach samotności
z wędkami w dłoniach
zanurzonymi
w martwym jeziorze
marzą
o złotej rybce
która podaruje im
kochające serce
będą tak siedzieć całą wieczność
całą wieczność
jeśli czekając na cud
nie ożywią tej wody
sami
choć kroplą miłości
Danuta Hasiak
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz