Urojenia - Witold Wirpsza

Urojenia

W czterdziestym pierwszym roku
Życia zaczęły ją ścigać
Urojenia: głosy otwarte na
Wichurę: jeźdźcy z próżnią pod
Tyłkiem i między kolanami;
Strumienie bez łożyska; zatrzaśnięte
Świece z ogniem we
Wnętrzu; śródskórny dotyk
Wiotkich noży. Ścigały ją
Te urojenia i odtąd, przez następne
Dwadzieścia lat, żyła w ustawicznej
Ucieczce, prędsza była od
Urojeń i zatoczywszy koło doścignęła
Je w ucieczce, napadła na ich
Nieosłonięte tyły i sama stała się
Jeźdźcem na próżni; ciekłym
Naporem; ogniem
We wnętrzu świecy; nożem
Śródskórnym;
wielkim głosem,
Rozwartym na wichurę.
Wichurą.

Witold Wirpsza