Hieronim Bosch - fragment obrazu |
przemilczałem co bolało
najwięcej
o przemianach zapomniałem
zbladły jak gwiazdy o świcie
świecące w drzewach bez liści
Z innego świata światło
objęło mnie
Przejmująca woń hiacyntu
I nic – jak kamień w wodę
i nic jak woda w kamień
ścięta porannym chłodem
Przeszło jedno życie
Przemilczałem milczenie
Zapomniałem
na tej planecie gdzie tak trudno było
pogodzić z krótkim własnym czasem
rozległą obcość
Otwarły się strome schody
do podziemnego tunelu
gdzie wypisany był
na murze
wyraz zbawczy: „Wyjście”.
Mieczysław Jastrun
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz