 |
| Inga Nielsen |
XXIV
Kiedy deszcz chłodny pada wchodzę między drzewa,
I zimna, szmerna ciemność zaraz mnie uwięzi,
Nie wiem czy szumią liście, czy szumi ulewa
I radość moja wzrasta wśród mokrych gałęzi.
Wszystko czym co dzień żyję gdzieś się zaprzepaszcza,
Przytulam się do drzewa i chłód mnie przenika,
Siostra noc mnie przygarnia połą swego płaszcza
I świat się odnajduje - w miarę jak świat znika.
Jarosław Iwaszkiewicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz