***
Marianne c'est la petite
tam pod tą gołą ścianą
łokciem rozmazuje łzy
twarz ma bladą i małą
na tym wysokim wąskim
z wiejącymi wstążkami
w ciasne drzewo oprawny
odjechał ukochany
słono świeci samotność
i barwę ma zieloną
dwoje oczu przez palce
pod ścianą taką stromą
Halina Poświatowska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz