Elegia
Stanisław Wyspiański - Apollo - 1905
Popiele wiersza piękny i bezradny
przywracaj życie osieroconym czasom
Błogosław kroki wchodzących na szczyty
ulecz ranę powietrza za spadającymi
Tym co zdążyli zwyciężyć daruj gałązki oliwne
z mroków wydobądź dobroć i przywróć im sumienia
Posyłaj bohaterów do armii która przegrywa
lub powytrącaj miecze stojącym w równych szeregach
Popiele wiersza piękny i bezsilny
wygnańcom przenieś góry przez ocean
Zawróć wiatry i powieki podnieś czekającym
niech ujrzą upragnione białe żagle na morzu
Pokochaj ludzi lecz nie miej narodów wybranych
w nich rodzą się prorocy marzący o imperium
Wiarę odbierz konającym a daj tym co zostają
rozwiewaj kłamstwa mitów i uczyń duszę śmiertelną
Popiele wiersza piękny i bezbronny
nadzieję ześlij tym którzy nie wiedzą
I pozwól odejść tym którzy chcą odejść
świadomie z okiem niewzruszenie czystym
Jacek Bierezin
Elegia - Jacek Bierezin
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz