Joanna Zjawińska |
Siostry — ciężkość i tkliwość jedno macie znaczenie,
Bowiem pszczoły i osy z ciężkiej róży sok wysysają,
Człowiek w końcu umiera, stygną piasku płomienie,
Gaśnie słońce wczorajsze i promienie siły nie mają.
Ciężkie soki i tkliwe, kołyszące się sieci!
Lżej głaz podnieść, niż słowo „kocham" powiedzieć na ziemi
Tylko jedna jedyna została mi troska na świecie.
Złota troska, by zrzucić czasu najcięższe brzemię.
Piję mętne powietrze, ciemne, jak czarne kałuże,
Czas zorany jest pługiem i róża Ziemią wprzód była —
Leniwa wieczność powolna ciężkie i tkliwe róże,
Róże — ciężkość i tkliwość w podwójne wieńce uwiła.
Osip Mandelsztam
przełożył Władzimierz Słobodnik
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz