 |
| Władimir Tarasenko |
Cóż, bardziej niewinnego
niż przyjście,
obietnica nowego
początku?
Stawiamy stopę
w miejscu nieznanym,
albo w miejscu
gdzie kiedyś cierpieliśmy.
I wita nas głupia nadzieja,
mówiąc: Jaki cudny wiosenny dzień.
I uśmiecha się czarująco
Pośród opadających liści.
Norman MacCaig
przełożył Andrzej Szuba
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz