 |
| Max Ernst - Oko milczenia - 1943/44 |
Codziennie wstaje żółte słońce nad pagórek.
Piękny jest las, zmroczone zwierzę,
Człowiek; myśliwy lub pasterz.
Czerwono wznosi się w zielonym stawie ryba.
Pod niebem wysklepionym
Płynie cicho rybak w niebieskiej łodzi.
Powoli dojrzewa wino, zboże,
Gdy dzień spokojnie się chyli,
Narządzone jest dobro i zło.
Gdy nastaje noc,
Wędrowiec podnosi cicho ciężkie powieki;
Słońce ucieka z mrocznego wąwozu.
Georg Trakl
przełożył Andrzej Lam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz