emocja: kupiłam Pascala
ukochany kundel maluje żółtym po bieli
zaśnieżonego parku. Nagłe krystaliczne
słońce w oku, skrzypienie w sieni, myślę o tobie, mrok w plątaninie je myli, jak mówi Leibnitz, pisze E. v. S., MÓZGU ODCZYTYWANIE (bliskie mi), myślę o tobie, budzę się ze słowem odbyczyć się, po czym ciśnienie tętnicze, krwi ciśnienia maszyna, skacze niczym przez niski próg: przeszkoda, grobla i rozmach, Agawa z szypułką tak potężną i ciężką, że pęd kwiatostanu... dzwoni do mnie Sabine H., odchodząc od zmysłów, dostaję się do piekarni, myślę o tobie, kropla po kropli przenikam w jasność.
Wrzuca mnie po schodach na górę swoim cyferblatem: osamotnienie, to, które wieczorami skrada się kiedy wyrywam w mrok, człowiek jest jedynie pismem, myślę o tobie, przepojona na wskroś miłością człowieczą.
Friederike Mayröcker
przekład Michał Szalonek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz