Ludzka tęsknota - Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Joanna Sierko-Filipowska
Ludzka tęsknota

Pytała się ludzka tęsknica,
Kędy jej kres?
Czy w skałach niedosiężonych,
Czy w morzu łez?

Pytała się śmierci idącej
W całunnym gzie,
Czy może w niej? Ale śmierć
Odrzekła: nie...

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

2 komentarze:

  1. No cóż,
    takiego wiersza nie wolno, nie zauważyć.
    A już całunny giez, to w ogóle mnie rozbraja i zaurocza.
    I te pióra wokół. Czy to śmierć, czy ludzką tęsknotę, ta kobieta z piórami przywołuje.
    Naprawdę, przepiękny wiersz Magdo.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję za skomentowanie Przerwy-Tetmajera, mojego najulubieńszego dekadenta! "Dekadenci wszystkich krajów, łączmy się!" Kazio mi zdecydowanie w duszy gra, bo nie dość, że dekadent, to jeszcze wielki piewca gór, no a te jego erotyki, to już w ogóle są na wielkie WOW! Wiek minął, a kobitki (w tym i ja) nadal grzesznie rozanielone na wpół mdleją podczas ich lektury;)

      Usuń