Nauczyłem się kochać ciszę - Jaroslav Seifert

Nauczyłem się kochać ciszę

dopiero na starość.
Niekiedy wzrusza bardziej od muzyki.
W ciszy zjawiają się rozchwiane znaki
na skrzyżowaniach pamięci
słyszysz imiona,
które czas starał się udusić.

Wieczorem w koronach drzew mogę słyszeć
nawet serca ptaków.
Pewnego wieczoru na cmentarzu
usłyszałem jak z głębi grobu
trzeszczy trumna.

Jaroslav Seifert
przełożył Wilhelm Przeczek