Nie mój Dunajec… - Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Nie mój Dunajec…

Nie mój Dunajec szumi mi,
nie moja bystra woda,
tylko przychodzą stare sny ---
swoboda --- och! swoboda!...

Nie przypominaj mi się śnie
młodości mojej zdrowej,
bo mi żal w piersi duszę rwie
nad siłę ludzkiej mowy!

Nikt tak nie kochał smolnych watr,
trzasku i dymu stosów,
i nikt znad głuchych szczytów Tatr –
patrzących w dół niebiosów...

I w świecie nikt nie kochał tak
samotnej skalnej drogi --
urwisk, gdzie w dole buja ptak
i groza pieści nogi...

Kazimierz Przerwa-Tetmajer