Śpiąca królewna - Erna Rosenstein

Śpiąca królewna

Ona z miękkości płatków i woni,
na samej granicy życia...

Po co ją było budzić, rycerzu?
Jej urodziny z pocałunku,
a dalej będzie... z czego?

Rozdarłeś różę.
Wszedłeś do niej.
Wydobyłeś z ukrycia.
Cały dwór się poruszył.
Coś z niczego powstało...
Po co?

Teraz płaczą róże płatkami.
Nie mogą bronić jej dłużej.
Pustka w gałęziach łopoce
kolcami pełnymi krwi.

Nie będzie już tego miejsca,
choćbyś świat cały przemierzył,
choćbyś z powrotem odkręcał
noce i dni...

Po co ją było budzić, rycerzu?

Erna Rosenstein

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz